Vzamem blazino z nežnim perjem. Dam si jo pod glavo, da bi zaspal, nežno in v
miru. Tako nežno in belo si jo stisnem na prsi. Božam si z njo obraz in širim topli
dah. Vsi ti nežni ptiči pod mojim vratom živijo v večnem miru, si pravim. Komaj
se je navadim, da ne morem več brez nje, tako tople in nežne, že planejo ven
peresa, drugo za drugim, in v hipu napolnijo vso sobo, potem vso hišo in potem
vso okolico. Že sem se tako nežno in toplo navadil na daljne sanje, ko sem začutil,
da me je popadla mrzlica. Nisem zdržal, skoraj bi počil, vi divji ptiči s svojim belim
perjem, ki nas duši. In shladilo se je, res se je shladilo. Blazina brez perja, ki je
spremenilo letni čas, me čez nekaj trenutkov povede v nekakšne volnene oblake.
Iz albanščine prevedel Drago Flis.
Mora një jastëk me pupla t’buta . E vura nën kokë,
të bëj gjumë thash, ashtu butë e n’ paqë. Ashtu të butë
e të bardhë e shtërngoja në gji . Lëmoja për të fytyrën
dhe përhapja frymën e ngrohtë. Gjithë ata zogj të butë,
thosha, nën gushën time bëjnë paqën e përhershme.Posa
nisa të mësohem të mos mundem pa të, ashtu ngrohtë e
butë se kah dolën ato pupla një e nga një dhe mbushën
njëherë tërë dhomën pastaj, tërë shtëpinë pastaj, tërë lagjen.
Unë që isha mësuar tashmë, ashtu butë e ngrohtë, me do
ëndrra të largëta mora sinjalin se më zunë si ethe të ftohta.
E s’u durova, si s’plasa, zogj të egër u thash, me këto pupla
të bardha që na morët frymën. Dhe u ftoh aty, vërtet u bë
ftoftë. Ai jastëk i lënë zbrazët nga puplat që kishin ndërruar
stinë më futi pas aq kohësh në do shtëllunga leshi.
